Penning Olympische spelen te Parijs in 1924

Penning Olympische spelen
Parijs 1924

SPORT IN DE FAMILIE

MARRES / MARES
 

Penning Olympische spelen te Amsterdan in 1928

Penning Olympische spelen
Amsterdam 1928

Roeien

Hockey

Voetbal

Tennis

Kanoën

Skieën

Golf

jacht

Roeien

De eerste sport in de familie beoefend

Het is A.A.J.H. (Thuur) Marres die als eerste lid van de familie Marres deze sport beoefent en hij is ook het bekendst. Hij is in 1884 is hij in Maastricht geboren op het Onze Lieve Vrouweplein te Maastricht als zoon van de brouwer Eugène Marres.

Volgens nooit bevestigde verhalen ging zijn eerste belangstelling uit naar het voetballen. Hij zou hij als achttienjarige aanwezig geweest zijn bij de oprichting van de voetbalclub die later uitgroeide tot de Maastrichtse Voetbalvereniging MVV. We laten dit voor wat het is.

Als achttienjarige begint hij in september 1904 te Amsterdam zijn medische studie en wordt meteen lid van de Amsterdamse Studenten Roeivereniging ASR Nereus. Al een half jaar later, in 1905, behaalt hij daar zijn eerste overwinning in een eerstejaars acht. Het jaar daarop roeit hij de varsity, waar nipt wordt verloren van Triton. Menig familielid is later ook Nereuslid geworden en enigen hebben meer overwinningen behaald dan Thuur, blikken getrokken in roeitaal, zoals Charles, Paul en Matthijs Marres, maar Thuur is steeds het meest betrokken geweest bij de club als roeier, coach en bestuurder.

In de jaren dat Thuur Marres jong lid van Nereus was verkeerde de club in een crisissfeer. Er zijn veel fuifroeiers, er is een enkele goede skiffeur, maar redelijke ploegen ontbreken. De varsity van 1907 is een onwaardige vertoning, onderweg wordt zelfs even gestopt. Aan de kant zitten enkele jonge enthousiaste Nereus-leden: Keukenschrijver, Bijl, Laming en Gunning. Deze vormen in het najaar een ploeg en gaan de hele winter trainen. Thuur Marres ontfermt zich over hen als coach. Dit is zijn eerste ploeg die hij, in 1908, naar een overwinning brengt.

Nereus wint van Triton op de 'Koninklijke' in 1908

Nereus wint van Triton op de 'Koninklijke' in 1908

R.J.Th. (Rudolf) Meurer en A.A.J.H. (Thuur) Marres vormen een span. Meurer is gynaecoloog en geneesheer-directeur van de Rijkskweekschool voor Vroedvrouwen te Amsterdam. Hij is een man van het eerste uur, lid vanaf de oprichting in 1885, varsitywinnaar in 1986, daarna coach en bestuurslid en in 1905 benoemd tot erevoorzitter van Nereus. Marres wordt KNO-arts in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam en na zijn pensionering, in een moeilijke tijd voor het ziekenhuis, enige tijd regent daarvan. (1)

Hij is curator van de Academie voor Lichamelijke opvoeding te Amsterdam en commissaris van Nederlands Sportpark n.v. Beiden zullen achtereenvolgens voorzitter worden van de Koninklijke Nederlandse Roeibond. Meurer wordt ook nog ereburger van Amsterdam. Marres is oprichter en eerste voorzitter van de Vereniging Oud Nereusleden en na het overlijden van Meurer volgt Marres hem op als erevoorzitter van Nereus. Beiden zijn geboren Maastrichtenaren, Meurer is van 1866, Marres van 1884.

Bestuur Marres tijdens vijfde lustrum Nereus in 1910.

Bestuur Marres tijdens vijfde lustrum Nereus in 1910. (2)

Nereus telt aanvankelijk zowel vrouwelijke als mannelijke leden. Bij de afscheiding van de AVSV van het ASC, naar aanleiding van het hoge negatieve resultaat van het lustrum in 1932, verlaten ook de vrouwen Nereus en richten een zelfstandig Thetis op, dat elders aan de Amstel een onderkomen vindt. In de jaren zeventig zullen beide zich weer herenigen. Tot die tijd worden de dames vaak ook door heren gecoacht.
Zo coacht Thuur de acht die in 1915 het stijlroeien wint op de Koninklijke. Thuur leert hier Molly Grasé kennen, zijn aanstaande echtgenote.

Thetis wint de 1e prijs op de 'Koninklijke' 20 juni 1915

Thetis wint de 1e prijs op de 'Koninklijke' 20 juni 1915.

V.l.n.r.: Z.K.H. Prins Hendrik met bos bloemen,
E. Haspels (stuurvrouw), C.J. Zeehuisen (slag), G.J.M. (Molly) Marres-Grasé, M. Verbeek, A.S.C. Ophorst (boeg),
Op de rug gezien: Thuur Marres (coach) en een radioreporter.

Hier nog een mooi plaatje van de gemengde acht die voor het schuitenhuis van Nereus vaart op weg naar Abcoude. Nereus en Thetis waren toen nog innig verenigd. (3)

Mixed acht naar Abcoude - september 1915

Mixed acht naar Abcoude, september 1915

V.l.n.r.: Haringa, zus Ophorst, Marietje Verbeek, Jan de Jong, Hans Delprat, Hannie Zeehuizen, Mollie Grasé,
Thuur Marres en L. Sie (stuurman)

In 1958, een jaar voor zijn overlijden, schrijft Thuur voor het clubblad van de Nederlandse Roeibond de herinnering over wat hij zijn grootste wapenfeit op roeigebied had gevonden. Het verscheen in drie opeenvolgende afleveringen. Een korte samenvatting volgt hier. (4)

Herinnering aan een training, A.A.J.H. Marres

"Wanneer ik in de loop der jaren eens een anecdote vertelde of een verhaal deed uit mijn roei-ervaringen, heeft men mij meerdere keren gevraagd en geanimeerd om enkele hiervan eens zwart op wit te zetten. Toegevend nu aan dit verzoek, meende ik niet beter te kunnen doen, dan een historisch verhaal te geven over de training en het coachen van Gunther in 1928 en 1929 voor de Olympiade en de Diamond Sculls en over het een en ander, dat er aan vooraf ging en eraan vastzat."

Thuur Marres vervolgt dan, ik kort het verhaal hier enigszins in, dat aan Nederland was opgedragen in 1928 de Olympische Spelen te organiseren en als onderdeel van deze organisatie moest het Roeibestuur zorgen voor de roeibaan, het organiseren van de roeiwedstrijden enz. te Sloten waar deze zouden worden gehouden.

"In die jaren bestond nog geen Head of the River-wedstrijd op de Amstel en de eerste wedstrijd van het seizoen voor niet-studenten was dan Hollandia, die in de eerste helft van Juli werd gehouden. Om nu de roeiers van de Burger-verenigingen iets eerder op het water te krijgen, werd aan het bestuur van de Studenten Roeibond gevraagd, om alle nummers op de Varsity, behalve het hoofd­nummer, open te stellen voor alle verenigingen. En dit gebeurde. Nog nimmer in de geschiedenis was dit voorgekomen.
Een ander belangrijk bestuursbesluit was, dat men zou proberen de twee goede skiffeurs, Pieterse en Gunther, die Nederland op dat moment had, bijtijds onder andere leiding te zetten. Men had het oog op Dr. Meurer en op ondergetekende. Meurer had o.m. op zijn credit, dat hij Ooms met succes had gecoached voor de Diamonds (in 1924) en dat ik o.m. Eyken en de double scull voor de olympiade in Brussel in 1920 had gecoacht".

Gunther was lid van De Amstel. en deze vroeg aan Thuur Marres of hij hem wilde coachen.

"Eind februari begon dan de training, die twee jaar zou duren. Iedere ochtend ongeveer kwart voor zeven op de Nereus-loods. Weer of geen weer. Gunther moest bijtijds op kantoor zijn en ik bijtijds in het ziekenhuis."

De varsity werd geen groot succes, maar tijdens het diner werd de voortgang besproken en de Hollandia won Gunther op zijn sloffen, ook van de Varsity-winnaar en zo ook de beslissingswedstrijd voor de Olympische Spelen te Sloten.

Op de Olympische spelen die in 1928 in Amsterdam werden gehouden werd Gunther op de skiff vierde, vlak achter de nummers twee en drie.

Het goede resultaat dat Gunther in het Olympische roeitoernooi van 1928 had gehaald tegen de beste scullers van de wereld deed Thuur besluiten om Gunther in 1929 te coachen voor Henley.

Evenals in 1928 werd reeds in februari, toen er nog ijs in de Amstel lag, met de training begonnen. In die jaren was het winnen van de 'Diamond Sculls' van de Henley Royal Regatta bij Londen het hoogste, wat je als sculler kon bereiken. Er waren 17 inschrijvingen.
Voor de wedtrijden was Gunther een paar dagen eerder aangekomen en hij ontving Thuur op het station.

Olympiade-penning 1928

Penning Olympische spelen Amsterdam 1928

Thuur schrijft hierover:

"De 'poulain' zag er best uit en wij gingen dan ook meteen naar de baan, waar, zoals we hadden afgesproken, Gunther zijn baantje zou trekken. Hij zou de halve baan op vol race-tempo roeien. Daar ik nog geen fiets had kunnen bemachtigen, zou ik Gunther starten en dan verder meehollen. Bij het merkteken op de helft van de baan zou Dr. te Hennepe, die toen toevallig ook in Henley was, zich posteren, om bij het passeren daarvan met zijn zakdoek mij het teken te geven, opdat ik de tijd zou kunnen opnemen." ... "Ik vond, dat hij een voortreffelijk baantje roeide en toen ik dan ook, na mijn chronometer ingedrukt te hebben, amechtig neerzeeg om eens de gemaakte tijd te bekijken, was ik toch wel buitengewoon benieuwd, wat voor tijd hij geroeid had. Laat hij nou dezelfde tijd roeien als Kelly, op wiens naam ook het record stond voor de halve baan. U kunt zich voorstellen, hoe wij met zijn drieën in high sprits waren." ... "Het verhaal over het maken van deze recordtijd door Kelly (niet de Amerikaan doch de Engelsman) luidt, dat hij op de dag en het uur, dat hij moest roeien, een sluiswachter van de Thames zou hebben omgekocht, opdat deze door deskundig te manoeuvreren met zijn sluizen, zou zorgen, dat er tijdelijk zo'n gunstig mogelijke stroom zou zijn voor het maken van goede tijden."

Gunther won in de finale van Wright "by three feet".

Bij hun aankomst in Amsterdam werden Gunther en zijn coach als vorsten ontvangen. Op het perron van het Centraal Station van Amsterdam waar de boottrein uit Vlissingen binnenliep zag het zwart van de mensen.
Beiden werden door wild enthousiaste supporters op de schouders gehesen en in triomf naar de uitgang gedragen. In een landauer met vier paarden, voorafgegaan door bereden politie, ging de zegetocht via het huis van de burgemeester waar ze werden toegesproken, naar het clubgebouw van De Amstel.

De versierde woning van L.H. Gunther op de Willemsparkweg 150. (5)

Willemsparkweg 150
De versierde woning van roeier L.H. Gunther.
Foto Stadsarchief Amsterdam
Ontvangst op het Centraal station van Amsterdam bij terugkeer als overwinnaars van Henley in 1929.

Ontvangst op het Centraal station van Amsterdam bij terugkeer als overwinnaars van Henley in 1929.

Op de schouders: links A.A.J.H. Marres en rechts L.H. Gunther.

Hier eindigt het verhaal. Tenslotte is hier nog de verlovingsfoto van het Thuur Marres en Molly Grasé en de jaarlijks uit te reiken prijzen die zij beiden hebben ingesteld en tijdens hun leven zelf nog hebben uitgereikt. De prijs van Thuur Marres bestemd voor de beste jeugdcoach en die van Molly Marres-Grasé voor de winnende eeerstejaars damesacht.

Het verloofde paar Thuur Marres en Molly Grasé, 1918

Het verloofde paar Molly Grasé en Thuur Marres in 1918

Prijzen ingesteld door het echtpaar Marres-Grasé.

Thuur Marres herinneringsprijs

Thuur Marres herinneringsprijs

KNRB-Wisselprijs
jaarlijks uitgereikt aan beste jeugdcoach.

M. Marres-Grasé beker

M. Marres-Grasé beker

Wisselbeker jaarlijks uitgereikt aan
winnaar eerste jaars damesacht roeien.

*

Marres vier, Rudy, Robert en Paul Marres en Maurice Hollman op de Maas in training in 1932

Marres vier: Rudy Marres, Robert Marres, Maurice Hollman en Paul Marres
op de Maas in training in 1932

Marres twee: Robert en Rudy Marres op de Maas in training in 1933

Marres twee: Robert en Rudy Marres op de Maas in training in 1933

*

Voetbal

De Maastrichtse Voetbal Vereniging MVV is in Maastricht op 2 april 1902 opgericht.
Fuseerde in 1904 met de Maastrichtsche voetbal Club, M.V.C.
De clubnaam werd in 1911 Maastrichtsche Footbalclub, M.F.C.
M.F.C. fuseerde in 1908 (?) met Vitesse en de naam werd weer MVV.
(6)

Deze sport wordt in het begin van de vorige eeuw in de tak Marres als amateur beoefend.
Later in deze eeuw behalen twee leden van de tak Mares hier internationale successen als professional.

De Prins der geillustreerde bladen, 25 februari 1905, MVV-Luik

De Prins der geillustreerde bladen, 25 februari 1905. (7)

Het sportblad, jrg 14, 1906, no 15, 12-04-1906

Het Sportblad, 12 april 1906

Arthur en Charles Marres

In het eerste jaar van zijn studietijd wordt Arthur lid van de Amsterdamse voetbalclub Volharding en meldt zich aan als kandidaadlid van de NVB, toen nog niet Koninklijk. Aldus vermeld in het Sportblad van 5 januari 1905.

In zijn tweede studiejaar speelt Arthur die in de Paasvacantie vanuit Amsterdam naar Maastricht is teruggekomen, als invaller bij de Maastrichtse Football Club als midvoor in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Liégeois 1 te Luik. Ze weren zich kranig maar verliezen de wedstrijd, waarschijnlijk omdat ze vanaf het begin maar met tien man spelen.

Zijn verrichtingen zijn daarna niet meer zodanig dat ze in de publiciteit komen.

Het sportblad, jrg 18, 1910, no 12, 24-03-1910

Het Sportblad, 24 maart 1910.

Charles wordt in 1909 lid van MVV. Het jaar daarop speelt hij voor HBS. In maart 1910 speelt hij een selectiewedstijd voor het Limburgs elftal. De afloop is niet bekend. Hij zal dan ook wel niet zijn geselecteerd.

In de jaren 1911-1913 speelt hij voor het Amsterdamse RAP, waarbij hij een wedstrijd tegen MVV speelt.

Georges en Henri Marres

Leden van HBS in 1910

Het sportblad, jrg 18, 1910, no 43, 27-10-1910

Het sportblad, jrg 18, 1910, no 43, 27-10-1910

Van dit elftal is naast Charles nu ook Georges Marres lid.

In de jaren 1917-1919 speelt Henri Marres voor MVV 2.

Nico Mares

Nico Mares is de bekendste van de twee beroepsvoetballers Mares. Hij is een telg uit de middelste tak van de Wolderse stam Mares.

Nico speelde vanaf 1952 bij MVV en kwam daar in het hoogste elftal in 1961. Sindsdien speelde hij in de eeredivisie bij MVV 1961-1964, Sittardia 1966-1968, PSV 1968-1970, MVV 1970-1972.

Hij scoorde in 233 wedstrijden 82 doelpunten, bij MVV 27, bij Sittardia 28, en bij PSV 25 doelpunten.

Hij was manager bij de Kon. Ned. Papierfabriek te Maastricht van 1961 tot 1972. Hij is nu lid van de ledenraad van MVV.

Nico Mares
Nederland-USA 6-0.
Twee doelpunten van Nico Mares in deze militaire competie in 1964
MVV selectie 1970
MVV selectie 1970 MVV selectie 1970

*

Pedro Mares
MVV selectie 1988 - Nico Mares

MVV selectie 1988 bovenste rij uiterst rechts: Pedro Mares.

Luc Mares
Luc Mares, ventrale verdediger bij MVV 1

Luc Mares, centrale verdediger bij MVV 1 sinds 9 januari 2018.

Hij maakte als middenvelder 2 doelpunten tegen Go Ahead op 13 feb 2020.
Luc Mares (MVV) in duel met Leeroy Owusu (de Graafschap) copyright BSR-Soccrates

*

Hockey

Door veel familieleden beoefend.

De familie telt twee internationals, een bij de mannen, Charles Marres en een bij de vrouwen Danielle Marres. Charles en zijn broer Konne speelden in het eerste van Laren.

Charles was geselecteerd voor het nationale team dat uit zou komen op de Olympische spelen van 1956 in Melbourne. Maar dat ging op het laatste moment niet door omdat Nederderland om politieke redenen - de Russische inval in Hongarije - besloot niet aan de spelen deel te nemen.

Laren 1955 - 1956

Laren 1955 - 1956, Charles rechts boven

laren- 60-61

Laren- 60-61, Charles met bos bloemen

Charles speelde 12 maal in het Nederlands elftal als verdediger, waaronder in 1956 in Barcelona. Bij de Hockeyclub Laren wordt jaarlijks de Dick Loggere schaal uitgereikt voor de meest verdienstelijke hockeyer van Heren 1.
In 1963 en 1965 ging deze naar Charles Marres en in 1967 naar Konne Marres.

Danielle Marres - 1976

Danielle Marres speelde voor Amsterdam en in het Nederlands hockey elftal

Hier de Europacup dames in Amstelveen op 4 juni 1976 waar zij een doelpunt scoorde.
Amsterdam werd toen kampioen.

*

Rutger Marres-2014-09-14-3

Rutger Marres werd met Kampong, Utrecht, Landskampioen in 2017

Rutger Marres-2014-09-14-3

Rutger met overwinningsbeker - NOS -Studio Sport, 20 mei 2017.

*

Kanoën

Robert, Rudy en Paul Marres in kano's

Robert Marres op de voorgrond,
Rudy en Paul Marres in de kano op de achtergrond,
Op een zijriviertje van de Maas bij Maastricht, begin jaren twintig van de vorige eeuw. Eugène P.E.J. Marres en Cinthe de Beaumont in kano

Eugène P.E.J. Marres en Hyacinthe de Beaumont groetend
Met de kano van Schaffhausen naar Keulen
eind jaren twintig van de vorige eeuw.

*

Tennis

Tennis op Ready te Maastricht begin jaren twintig

Tennis op Ready te Maastricht begin jaren twintig
Dubbel heren met geheel rechts Eugène P.E.J. Marres.

Maarten Marres, 1943, heeft deze aangename sport niet alleen veel bekeken maar ook uitgeoefend. Hij wordt scheidsrechter op topniveau. Bij de Nederlandse kampioenschappen op het Melkhuisje in Hilversum, en ook vijftien maal bij de wereldkampioenschappen in Wimbleton. Hij is nog steeds sportverslaggever.

*

Skieën

Eugène P.E.J. Marres en Paul Janssen te Hochalm jaren 1930 van de vorige eeuw


Eugène P.E.J. Marres en Paul Janssen,
Jaren 1930 van de vorige eeuw in Hochalm

*

Golf

Haas gedood door Golfbal

De enige prestatie van belang in deze tak van sport staat vermeld in het Limburgse dagblad "De Nieuwe Limburger" omstreeks 1958.

De betreffende held is de jongerejaars student medicijnen Eugène Marres, die voor een weekje vanuit Amsterdam naar huis was teruggekeerd. In het weekend is het haasje in een gezamenlijke maaltijd in het clubhuis opgepeuzeld. (8)

krantenberichtje

*

De Jacht

drijfjacht posterholt

Eugène Marres geheel links, dan Guus Hennus de oudste jager,
Cinthe de Beaumont als gast in het midden.
Begin van een drijfjacht te Posterholt in november 1953. jacht te Susteren

Eugène Marres geheel links, drijver, Guus Hennus, de jachtopziener
Jacht te Susteren in oktober 1955. Drijfjacht te Vaals

Eugène Marres op post.
Drijfjacht te Vaals op zwijnen in 1955 Zwijn geschoten door Eugène Marres

Zwijn geschoten door Eugène Marres. Thuur Marres, A. Wauters, Jansen, Frits Deelen, Hein Enneking. Na een drijfjacht voor het tableau, waarschijnlijk in Brabant op 19 november 1949

V.l.n.r.: Thuur Marres, A. Wauters, Jansen, Frits Deelen, Hein Enneking.
Na een drijfjacht voor het tableau, waarschijnlijk in Brabant op 19 november 1949.
66 Fazantenhanen, 59 fazantenhennen, 33 hazen, 44 konijnen, 1 duif en 1 houtsnip. (9) Thuur Marres met Jan Voûte

Thuur Marres, midden, in gesprek met jachtvriend Jan Voûte
Jacht op de Lunterse berg, Veluwe in 1957 (10) Voor het tableau na een drijfjacht op de Veluwe

Thuur Marres, temidden van een aantal onbekenden, meest drijvers.
Mogelijk ergens op zijn jachtgebied in Noord-Holland.


Home