Ir. M.C.E.W. (Willy) Marres, de oudste zoon van Eugène II Marres en Constance Houtappel, is te Maastricht geboren op 4 augustus 1904.
Na te zijn afgestudeerd als Diplom-Ingenieur aan de Technische Hochschule Aachen, specialiseerde hij zich daar in de kunstgeschiedenis en ontwikkelde een voorliefde voor architectuurgeschiedenis. Hier leerde hij ook zijn toekomstige echtgenote Mücke (zíj was zeer slank) Esser kennen.
In 1938 verschijnt van zijn hand de brochure Over het ontstaan en de ontwikkeling der moderne Limburgse monumentale schilderkunst waarin hij pleit voor een moderne Limburgse Schilderschool.
Na de oorlogsjaren stapt hij in dienst van 's Rijks monumentenzorg. Deze verleent hem de opdracht de Monumenten van Geschiedenis en Kunst in Zuid-Limburg te beschrijven in samenwerking met zijn collega J.F.W. van Agt. Dit werd zijn levenswerk.
Hij trok hiervoor, steeds met de fiets, van dorp tot dorp zoekend en speurend naar alle monumenten en kostbaarheden die de moeite waard zijn voor het nageslacht te worden beschreven en in beeld te worden vastgelegd.
In het "Zeitschrift des aachener Geschichtvereins" Band 69 pag. 5 - 38, Aachen 1957, wijdt hij een diepgaande studie aan de Westbouw van de Sint Servaaskerk te Maastricht.
Hij was een enthousiast docent cultuurgeschiedenis en vaak wandelde hij met een schare cursisten door de binnenstad van Maastricht. Hij ijverde voor het behoud van cultuurhistorisch erfgoed en schreef om die rede soms felle artikelen in de dagbladen.
Hij was een goed tekenaar, die de resultaten, voor zover niet nodig voor zijn werk, aan vrienden en kennissen schonk. Hieronder staan enkele tekeningen die hij aan naaste familieleden gaf.
